- zaburczeć
- [забурчечь]
v.dkзабурчати
Słownik polsko-ukraiński. 2014.
zaburczeć
Look at other dictionaries:
zaburczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIa, zaburczećczę, zaburczećczy, zaburczećczał, zaburczećczeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o brzuchu (żołądku, jelitach itp.): wydać charakterystyczny odgłos spowodowany zwykle… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaburczeć — dk VIIb, zaburczećczę, zaburczećczysz, zaburczećburcz, zaburczećczał, zaburczećczeli 1. pot. «o brzuchu, jelitach: wydać charakterystyczny dźwięk spowodowany zwykle głodem, zaburzeniami w trawieniu» Zaburczało komuś w brzuchu (z głodu). 2. pot.… … Słownik języka polskiego
